De-structures are architectural images that architects do not want to see. Instead of straight
lines and perfect proportions, I look for imperfections, abstractions and title destruction in
contemporary architecture. I want to show architecture that we usually don’t see – looking
from afar, not seeing details or feeding on idealized visualizations. Monochrome frames are
used to focus attention on sharp, sometimes brutal shapes. In my photographs I try to blur
the perspective, and I treat the concepts of vertical and level by convention, forcing the
viewer to think – what does he really see?
De-struktury to obrazy architektury jakich nie chcą widzieć architekci. Zamiast prostych linii i doskonałych proporcji, ja we współczesnej architekturze szukam ułomności, abstrakcji, tytułowego destruktu. Chcę pokazywać architekturę taką, jakiej zazwyczaj nie widzimy – patrząc z daleka, nie dostrzegając detali lub karmiąc się wyidealizowanymi wizualizacjami. Monochromatyczne kadry służą skupieniu uwagi na ostro zarysowanych, czasem brutalnych kształtach. W swoich fotografiach próbuję zacierać perspektywę, zaś pojęcia pionu i poziomu traktuję umownie, zmuszając widza do zastanowienia się – co tak naprawdę widzi?
